ჩემი ამერიკული ოცნება ბიძაჩემმა ყურებით რომ ამწია იქედან იწყება. ეს ოცნება ყოველ წელს ფერს და ფორმას იცვლიდა, მასშტაბური ხდებოდა.ჩემი მეგობრების უმეტესობა იქ ცხოვრობს, ბევრნაირ ამერიკაში ვიმოგზაურე მათთან ერთად ფიქრებით. ამერიკა მრავალმხრივი და უსასრულო. წასვლა ორჯერ ვცადე მაგრამ ორჯერვე უარით გამომისტუმრეს საელჩოდან. რამდენიმე წლის წინ ჩემმა მეგობარმა მითხრა ნუ დარდობ, აუცილებლად ჩამოხვალო, ხვალ კი თაიმ სქვერში გავალ და დამინახავ ქუჩის კამერითო .. ეს კამერები მაშინ დიდი აღმოჩენა იყო ჩემთვის. ისე მომეწონა ყოველ საღამოს და თავისუფალ დროს ვრთავდი კომპიუტერს . ამ კამერების წყალობით ვუყურებდი ამერიკულ ცხოვრებას, ქუჩებს, ქალაქებს, ვაკვირდებოდი ხალხს, ვეძებდი ნაცნობებს . ამერიკა რითმია იქ ბევრი ენერგიაა და მუსიკაა ჰაერში , ალბთ ეს თავისუფლების განედია სწორედ კავშირი.ან იქნებ ვცდები კიდეც? არავინ იცის...

ჩემი ოცნება არ ახდა მაგრამ მე გადავიღე ამერიკა,

მე გადავიღე ამერიკა ჩემი სახლიდან...მომეცით ვიზა …. !

My American dream started when my uncle held me up with ears. This dream was changing its color and shape every year, was becoming bigger. Most of my friends live there. I’ve traveled with them in different Americas in thoughts. America - diverse and infinite. I tried going there but returned with a refusal twice from the embassy. Several years ago my friend told
me: “Don’t worry, you’ll definitely arrive here. Tomorrow I’ll go out in Time square and you’ll see me with a street camera.” Those cameras were a huge discovery for me that time. I liked them so much that every evening and at free time I turned on the computer. By the help of this camera, I used to watch american life, streets, cities. I used to observe american people,was looking for acquaintances. America is a rhythm. There’s a lot of energy and music in the air. Maybe this longitude is the connection. Or maybe I’m mistaken? No one knows. My dream didn't come true, but I captured America from my house.

Grant me a Visa and I’ll shoot!